Αμοιβάδα

Αμοιβάδα, φωτογραφία από users.kor.shc.gr

Κουράστηκα,
να 'μαι του ειδώλου
η ανεσταμμένη εικόνα,
σε έναν καθρέπτη παραμορφωτικό
της λογικής μου,
να μοιάζω πια σαν ξεφτισμένα αποφόρια
ενός σκιάχτρου,
που στέκει εκεί καταμεσής
για να τρομάζει,
μηδέ τα όρνια μα ούτε πια
και τη ψυχή του.

Κουράστηκα,
να αναπνέω από καλάμι μες το έλος
με τα ζωύφια να αποτελούν
της συντροφιάς μου
τα παράξενα παιχνίδια,
αυτή θα έλεγες ζωή σε κάποιον άλλον?
Σαν αμοιβάδα να μετράς τα κύτταρά σου,
μήπως σου λείψει κάποιο
από τη πρωϊνή αναφορά,
στον ακατανόμαστο, φοβικό,
εαυτό σου.

Κουράστηκα σου λέω
κι απύβδησα,
να ξεχωρίζω την ίρα από το στάρι
μες το μυαλό μου πάντα,
ενώ το έργο εκτυλίσσεται
δίχως το βασικό ερμηνευτή του,
σε μια συνέχεια χιλιοπαιγμένη
απίστευτα βαρετή κι ειπωμένη,
από το δεδομένο τέλος που
τα γράμματα πάλι ξανά
θα φέρουν.

Marialena, 17/6/2009