Μικρό Ερωτικό: Η Παράδοση

Ήθελα να σου παραδοθώ
δίχως λόγια,
δίχως λέξεις,
χωρίς δικαιολογίες,
ν' αφήσω τα ρούχα μου να πέσουν
και να μ' αποδεχθείς
έτσι όπως είμαι,
έτσι όπως γερνάω,
έτσι όπως νιώθω.

Και να ναι αυτό αρκετό για μας τους δυο
να μη χρειάζεται
ν' αποδείξεις τίποτα,
να πλάσεις παραμύθια,
να προσπαθήσεις,
αφού θα ήμασταν έτοιμοι
ο ένας για τον άλλον,
θα περιμέναμε να μας συμβεί
σα φυσικό επακόλουθο,
σα μαΐστρος,
σα της αγάπης μας απόδειξη.

Ήθελα να μ' αγκαλιάσεις ξανά
να με ζεστάνεις,
να με ησυχάσεις,
να με γαληνέψεις
και να σου παραδοθώ καρδιά μου
στο ξυπνητό μου όνειρο,
στο πόθο που μέσα μου φωλιάζει
στον έρωτα τον κυρίαρχό σου
για να πλανέψεις τις αισθήσεις μου,
να μου προσφέρεις τη χαρά
να μου αφήσεις τα κλειδιά
της ευτυχίας σου σε μένα.

Και να ναι αυτό αρκετό για εμάς τους δυο
η ένωση στο ίδιο το κρεβάτι,
η αγκαλιά και το δικό σου χάδι,
η εγκατάλειψη του ενός στον άλλον,
έτσι γεννιέται ο έρωτας ψυχή μου
με τη παράδοση,
με τη παραδοχή,
με τη παραίτηση,
όταν τα σώματα μαγνητικά ερθούν
σε χορό μυστικό,
σε φιλί ερωτικό,
σε ένωση.

(c) Marialena, 14.11.2018 (Dance me to the end of love...)

Κλεψύδρα

Κι άφησα να κυλήσουν οι μέρες αρώτηγα
σαν τα δάκρυα που τρέχουν καυτά
στο προσκεφάλι τα βράδια,
πριν ο ύπνος σφαλίσει τα βλέφαρα
κι η καρδιά βουβαθεί σιωπώντας.

Κι άφησα απ' τα χέρια μου πεταλούδες
να πετούν τριγύρω στο δωμάτιο
ζητώντας να βρουν χώρο να πεταρίσουν
και άνοιγμα να φύγουν λεύτερες
μακριά μου πια απαλλαγμένες από μένα.

Κλεψύδρα αναίμακτων συναισθημάτων
που στην αναστροφή συνέθλιβε τα πάντα
καταρρίπτωντας όποια λογική και κάθε ανάγκη για στοργή,
όσο ο χρόνος κάλπαζε ταχύς στο πέρασμά του
κι όσο κι εσύ απλά αδιαφορούσες για την αγάπη μου.

Γι' αυτό άφησα τα χέρια ανοιχτά να φύγεις
να ξεφύγεις τάχα απ' τον κακό σου εαυτό και τη συνήθεια
μα μέσα σου τα κουβαλούσες όλα,
ενώ αφήνοντας το χρόνο να κυλά προσπάθησα
να ξαναβρώ τον εαυτό μου στου φόβου μου τα μονοπάτια.

(c) Marialena, 05.02.2019 

Ο Χορός Της Βροχής

Θέλω να χορέψω μαζί σου στη βροχή
φαντάσου μας βρεγμένους
με τα ρούχα να νοτίζουν τα κορμιά μας
κι εμάς σαν τα χαρούμενα παιδιά
να μη μας νοιάζει,
ούτε να μας απασχολεί διόλου η βροχή
μονάχα τα κορμιά μας ν' αναζητούν
μαγνητικά το ένα τ' άλλο
σαν να φορούν φτερά και να πετούν
και να μην νοιάζονται για το νερό
που τρέχει πάνω τους και τα ποτίζει,
γιατί δε φτάνει η βροχή να τα χωρίσει
έτσι υγρά που ανταμώνουν μέσα κι έξω.

Θέλω να χορέψω μαζί σου στη βροχή
να μου κρατάς το χέρι
και να μου λες να μη φοβάμαι του καιρού
τα παράξενα τερτίπια,
γιατί είσαι εδώ να ζήσουμε τη τρέλα της στιγμής
του έρωτα το συναπάντημα
σαν τα φύλλα που κυλούν αδιάκοπα
όταν βρέχει και στροβιλίζονται
στις διαθέσεις του καιρού και της καρδιάς,
έτσι όμοια θέλω να μοιάζουμε φαντάσου
ανυπεράσπιστα θαρρώ σ' αυτό που νιώθω.

(c) Marialena, 06.02.2019 (dance me to the end of love...)

Ανάγκη Ο Έρωτας

 Man And Woman Painting by Steve K

Ανάγκη ανεξέλεγκτη είν' ο έρωτας
το σμίξιμο της σάρκας
ο χτύπος της καρδιάς που σε τρελαίνει,
το άγγιγμα Θεέ μου
και οι αισθήσεις που οξύνονται.

Να ζεις εκείνη τη στιγμή
το τώρα και το ύστερα
να εντυπώνονται βαθιά
μες τη ψυχή σου,
σαν τίποτε άλλο πιο σημαντικό.

Να νιώθεις το κορμί σου
να ριγεί και να αφήνεται
να παραδίδεται,
στου πάθους το τρελό χορό
και της μοίρας τα προδικασμένα.

Ανάγκη προαιώνια είν' ο έρωτας
στο μυαλό και το κορμί
η φλόγα να φουντώνει,
όταν σιμώνει το φιλί στα χείλη
και παραδίδεσαι στο πεπρωμένο.

(c) Marialena, 19.09.2018 (Love me tender, love me sweet, love me much and true...)