Και τι κατάλαβες που ζεις
μια στενάχωρη ζωή,
δίχως χαρά κι αγάπη
να σου ζεσταίνουν τη καρδιά
να σου κρατάνε συντροφιά
τώρα που ήρθε η χειμωνιά
και σου κλεισε το μάτι.
Μονάχη να πορεύεσαι
να λες ότι ονειρεύεσαι,
μα κατά βάθος κλείνεσαι
ξανά μες το συρτάρι,
μη τύχει και σε δει κανείς
κακό να μη σου κάνει,
τόσο το μυαλό σου φτάνει.
Πες μου πως νιώθεις όταν ζεις
μια στενάχωρη ζωή,
δίχως καρδιά δίχως ψυχή
να έχεις για να δώσεις,
πόσο θ' αντέξεις θεωρείς
στα βράχια να τσακίζεσαι
για ν' επιβιώσεις...
(c) Marialena, 30.09.2018 (Αγάπη μου όλα καλά, δε ζητάω πια πολλά...)
μια στενάχωρη ζωή,
δίχως χαρά κι αγάπη
να σου ζεσταίνουν τη καρδιά
να σου κρατάνε συντροφιά
τώρα που ήρθε η χειμωνιά
και σου κλεισε το μάτι.
Μονάχη να πορεύεσαι
να λες ότι ονειρεύεσαι,
μα κατά βάθος κλείνεσαι
ξανά μες το συρτάρι,
μη τύχει και σε δει κανείς
κακό να μη σου κάνει,
τόσο το μυαλό σου φτάνει.
Πες μου πως νιώθεις όταν ζεις
μια στενάχωρη ζωή,
δίχως καρδιά δίχως ψυχή
να έχεις για να δώσεις,
πόσο θ' αντέξεις θεωρείς
στα βράχια να τσακίζεσαι
για ν' επιβιώσεις...
(c) Marialena, 30.09.2018 (Αγάπη μου όλα καλά, δε ζητάω πια πολλά...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου