Μικρό Ερωτικό: Ρόδο το Αμάραντο

Αναζητώντας το ρόδο σου τ' αμάραντο
Να το θωπεύσω μυστικά,
να το αγγίξω στα κλεφτά,
να το μυρίσω σαν τη πρώτη τη φορά
που τ' αντικρίζω,
ω τι ηδονή Θεέ μου!

Με τις άκρες των δάκτυλων μου
να νιώσω τα ροδοπέταλα σου τρεμάμενα,
στο θρόισμα του Ανέμου
και στης ορμής μου
το ασυγκράτητο το χάδι.

Ρόδο μου ανέγγιχτο εσύ
μοσχοβολάς αρώματα παρθένου,
τόσο αθώα μα τόσο πλάνα
που όσο θα σ' έχω αγκαλιά,
θέλω να σε μυρίζω.

Λουλούδι μου εσύ,
καρπέ του Έρωτά μου,
αφέσου στη σαγήνη μου
άσε το μίσχο σου στα χέρια μου,
να σ' αγκαλιάζω όσο περνάει η βραδιά,
ακόμα παραπάνω.

Άνθος μου εσύ ξεχωριστό
σταλαγματιές το αίμα μου
θ' αφήσω στο κορμί σου,
κόκκινα του πάθους τα πέταλα σου να γενούν,
ωσάν γυναίκα γόνιμη
που ανθίζει σαν κι εσένα

Θέλω να σ' έχω φυλαχτό
στης σκέψης μου το κουρνιαχτό
και να σε βλέπω να ανθίζεις στ' όνειρά μου,
ρόδο μου αμάραντο εσύ
καρπέ του Έρωτά μου.

(c) Marialena, 21.07.2017