Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Equation of a Mastermind

Do you think you know the world
well enough,
to understand yourself
and the others around you,
well you've been fooling yourself
big time,
because no one knows what's in store
for them in the morning after.

Do you think what you're feeling
is enough to make the world
go round,
or what the people next to you
think about is often safe
and reassuring for every one,
well you've been fooling yourself
again,
because nobody's safe from their
thoughts,
when they shut their lids off
at the end of the day.


Image by www.altui.com

Actually there's only one thing
to say or do
and that's to come in terms
with the way of the world,
long before you were born
and long after you will die,
this is how it works -
you are just a part of it all
whether that suits you or not,
just a tiny particle in the
foundation of what lies beneath
your wildest imagination.

Cannot say much either,
I'm just as blindfolded as you are
in putting my foot on the ground,
one after the other,
so go ahead, live as if
you were in a flow,
not holding back on anything tangible,
this is the world that we live in,
a place where relativity
was always the issue
and we people, were
just the derivatives in
the equation of a mastermind.

Marialena, 24/5/2009

Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Προγραμματισμός

Προγραμματίζω σχεδόν τα πάντα-
εκτός από την τυχαιότητα
των γεγονότων των ιδίων,
σε μια σειρά εξωλογική
μα συνάμα τόσο πολύ οικεία
στα μάτια ενός απαίδευτου μάρτυρα,
του εαυτού μου του ιδίου.

Τι θα συμβεί και πότε ορίζω,
σε ασυνέχειες της λογικής της σκέψης
καθώς μαέστρος της στιγμής
αναγορεύομαι,
εμπρός σε ένα κοινό αιμοδιψές
για αποφυγή των συγκινήσεων,
όπως οι κορυφές των παγόβουνων
διαφαίνονται στη παγωμένη θάλασσα,
ξεπροβάλλοντας κατά μήκος
της ίσαλου γραμμής.

Προγραμματίζω σχεδόν τα πάντα=
εκτός από τα καθέκαστα της ζωής,
που έρχονται για να διαψεύσουν περίτρανα
ότι το Τίποτα ειναι το Παν
και να ανατρέψουν το Χάος
σε μιαν ακόμη ακολουθία του Μη Γενομένου,
ακυρώνοντας μέχρι την επόμενη συλλογιστική
τις υποθέσεις εργασίας που αυτομολούν,
δραπετεύοντας προς τις ανεξερεύνητες
συστάδες ενός εμμένοντος εγκεφάλου.

Marialena, 8/5/2009

Τρίτη 12 Μαΐου 2009

Ευμενίδες


Ευμενίδες (Ερινύες), image by William Adolphe Bouguereau (1825 - 1905), The remorse of Orestes (1862)

Καθώς τα ξανθά σου μαλλιά θα χαϊδεύω,
ενώ στου Μορφέα τον κόσμο θα έχεις διαβεί
με τα μάτια σου να σφαλίζουν
τις Πύλες του Παραδείσου,
όσο εσύ αποκοιμάσαι
στης αγκάλης μου τον ιστό,
μη φοβηθείς για ό,τι
θα δεις μες το όνειρό σου...
και μη νομίσεις
πως κομμάτι ήταν μόνο
ενός φευγαλέου ονείρου,
που ζήσαμε μαζί
αλλά και χώρια.
Τις Ευμενίδες θα καλέσω,
Κόρες αυτές ικέτιδες θνητών
εις τους αιώνες,
Παρθένες που ακούν τη προσευχή σου
σαν την εκφράσεις με φωνή σπαρακτική,
μα και πελώρια,
Ω, Ευμενίδες ελάτε,
κοπιάστε μες του στέρνου μου
τον πόθο και αισθανθείτε,
ό,τι έχω νιώσει και εγώ
για αυτόν που αντικρύζετε μπροστά σας.
Ελάτε εν χορώ και ψάλτε
Ουράνια Προσευχή
και Ικεσία
για να μην κάνω πίσω,
ζώντας την κάθε μου στιγμή
σαν να' ναι η τελευταία,
ελάτε, κερί σας άναψα
και ρόδα έσπειρα
για να διαβείτε απαλά
στο προορισμό σας.
Κοιτάξτε αυτήν την ομορφιά
που στις παλάμες μου
εναποτίθεται με χάρη,
θαυμάστε ό,τι η Φύση έπλασε
με τόση μαεστρία
και δώστε την ευχή σας
στου κεκοιμημένου νέου
τη καρδιά και τη ψυχή του.
Κι όταν ξυπνήσει,
ας αντικρύσει μέσα από
το πρώτο Φως του Ήλιου,
γυναίκα που του φλογίζει
τη ματιά το δίχως άλλο,
αρκεί να στρέψει το βλέμμα του
σε μένα,
σαν θα ξυπνήσει από τον ύπνο
τον βαθύ, τον λυτρωμένο,
δική μου να είναι η πρώτη του ματιά
και η τελευταία,
καθώς κοντά μου ζεστασιά
ξανά θα βρίσκει.
Ευμενίδες,
τίποτα άλλο δεν θα πω
να παρακούσω τους Χρησμούς και
τα Γραμμένα,
μα θα σωπάσω και θα μαι
εδώ να καρτερώ,
τη παρουσία σας στα λόγια μου
που αντηχούν τρικυμισμένα.

Marialena, 4/5/2009

Τρίτη 5 Μαΐου 2009

Ρόδο Αμάραντο

Σαν ρόδο αμάραντο
με ανθούς παραδωμένους
από καιρό στην λήθη,
έτσι σε φαντάστηκα ξανά,
να γίνεσαι ολόγραμμα
και να περνάς εμπρός μου.

Ρόδο το αμάραντο,
ω θεοί μιλήστε!
Πείτε για την αιδώ,
την έλλειψη του μέτρου
από εμάς τους ασύμφωνους ανθρώπους
με την αρμονία του Σύμπαντος.

Image Hosted by ImageShack.us
Salvador Dali, The rose

Προβάλλετε ισχυρά επιχειρήματα,
εμπρός λοιπόν,
μην λυπηθείτε ούτε έναν σας
δριμύ κατηγορώ,
προς όλους εμάς που
αντικρύσαμε τη ζωή μονοδιάστατα.

Ρόδο το αμάραντο και τα συναφή,
υποκρισίες για να πασπαλίζουμε
τον βίο τον αβίωτο,
με λίγη αστερόσκονη
και ένα αγκάθι στη ψυχή
βαθιά της ριζωμένο.

Marialena, 22/4/2009