(c) Lavrio Watch Tower, photograph by Marialena, Oct. 2, 2016
Πηγαίναμε βόλτα ως τη προκυμαία
εσύ κι εγώ μιλώντας
περί ανέμων και υδάτων
και φτάσαμε ως τη μαρίνα
περπατώντας
κόντρα σε ήλιο δυνατό
και τους διαβάτες να βαδίζουν
μακριά μας.
Καθίσαμε να ξαποστάσουμε
στο σκιάδι αν θυμάσαι
εσύ κι εγώ μιλώντας
περί ανέμων και υδάτων
και σ' άκουγα να μου μιλάς
για τα κορίτσια που ποθούσες
να φιλήσεις κάνοντας έρωτα
με θέα το κορμί τους.
Παιδί ακόμα ήσουν στα μάτια μου
μπουμπούκι ολάνθιστο
σε μένα εξομολογούσουν
του έρωτά σου τις ορμές
με τ' αντικείμενα του πόθου σου
πλασμένα στο μυαλό μου
ιδανικά για να πλουτίσουν
τον πόθο μου για σένα.
Κινήσαμε να φύγουμε
να πάρουμε το δρόμο μας ξανά
κι εσύ μου μίλαγες ακόμα
για εκείνες τις κοπέλες τις δικές σου
μα δε κρατήθηκα άλλο
δε μπορούσα άλλο πια
και στα μάτια σε κοίταξα
θέλοντας να σου εξομολογηθώ.
Να σε πάρω απ' το χέρι φιλικά
και να σου πω πόσο σε θέλω
παιδί μου εσύ της νιότης εκφραστή
κι εγώ στη θέση σου να μπω
να θέλω να σε νιώσω
μέσα μου αποπλανώντας με
στα δικά μου τα χωρικά τα ύδατα
στο Λαύριο μια μέρα με λιακάδα.
(c) Marialena, 25.05.2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου