Έμαθα πια...

Έμαθα πια να ζω χωρίς εσένα
να ζω χωρίς αγάπη και στοργή
από κανέναν τους,
μήτε γονείς, ούτε κι εσύ παρών,
σκληρότητα.

Έμαθα πια να μην ανοίγομαι στους ξένους
γιατί φοβάμαι πως ξανά θα την πατήσω,
ξέρεις εσύ, με τρόπο ύπουλο
και τι σε νοιάζει θα μου πεις,
απάνθρωπα.

Έμαθα πια να βουτώ στο βούρκο
της μελαγχολίας και της αυτοακύρωσης,
παραιτημένη απ' τη ζωή που σέρνω
κραδαίνοντας στα πόδια μου,
ερείπιο.

Έμαθα πια, μέρες που κοίτωνται αδειανές
να βρίσκω νόημα για να πορεύομαι,
στ' αδιάκοπο κι αδιάφορο αγώνα
για επιβίωση, για αγάπη και συμπόνοια,
παράλογα.

Έμαθα πια...

(c) Marialena, 12.04.2018 (Happy Birthday to me...)