Ο άνθρωπος δίχως σκιά

Image by madebyparker.com

Ο άνθρωπος δίχως σκιά,
μια μέρα δίχως ήλιο
που περπατάς στα σκοτεινά,
και πίσω σου δεν βλέπεις.

Αυτή είμαι εγώ παράτολμα,
σαν θρόισμα του ανέμου
να περπατώ μοναχικά,
κι αγάπη να μην βρίσκω.

Σαν άνθρωπος δίχως σκιά,
να νιώθω τη μορφή μου
για να διασχίζω σιωπηλά,
πορεία άνευ πυξίδας.

Κι αν θα με δεις,
μη μου μιλάς, μην τύχει και κοιτάξεις,
γιατί θα εύχομαι βαθιά
σώμα να μην διακρίνεις.

Ο άνθρωπος δίχως σκιά,
θα μαι ευθύς μπροστά σου
μα θα με βλέπεις στα κρυφά,
να ζω και να ανασαίνω.

Marialena, 28/9/2011