Βέλη του Έρωτα

Arrows of love, image by virgorising101.files.wordpress.com

Βέλη του Έρωτα,
Σπαθιά με κοφτερές λεπίδες
Σωπάστε πια,
Σιγήστε τώρα εμπρός μου!
Τώρα που στέκετε τρανά
Καλά ακονισμένα,
Η λάμψη σας καραδοκεί
Το φως σας τρεμοπαίζει,
Βέλη του Έρωτα εσείς
Ωσάν Δαμόκλειος Σπάθη,
Μην τύχει και μισέψετε
Τον στόχο που θα βρείτε,
Γιατί η καρδιά σαν λαχταρά
Θα σας καλέσει ξαφνικά,
Πάνω της να ριχτείτε
Κι ας την πληγώσετε με μιας,
Πόνος θε να ναι μόνο,
Από εκείνους που η καρδιά
Ξέρει κι αναγνωρίζει,
Όχι σαν θάνατος αργός
Ούτε σαν καταιγίδα,
Μα σαν το μέλι το γλυκό
Θα μοιάζει η λαχτάρα,
Σαν του φιλιού το άγγιγμα
Το θρόισμα του Ανέμου
Και σαν το ρίγος πυρετού
Που κρύβει η Αγάπη.
Εμπρός λοιπόν γενναίοι μου
Βέλη του Έρωτά μου,
Ορμήστε μες τη μάχη σας
Νικήστε όλους τους φόβους,
Μη τύχει και λυγίσετε
Μη λάχει να χαθείτε,
Μα αν διαλέξετε ξανά
Του Χάους τη Συμπόνοια,
Τότε θα πει πως μέχρι εδώ
Το δρόμο τον αδιάβατο,
Πήρατε για να ρθείτε
Βέλη του Έρωτα, παιδιά,
Του Μένους και της Τρέλλας.

Marialena, 20/9/2011 (once upon a time…)

Πάψε καρδιά μου

Image by http://teleburst.files.wordpress.com/2011/02/bleeding-luv.jpg

Πάψε καρδιά μου να πονάς
πάψε να ζεις στον πόνο,
εσύ μόνον αγάπησες
σ' αυτό έφταιξες μόνο,
πάψε να συλλογίζεσαι
πάψε να αναρωτιέσαι,
γιατί δυο άνθρωποι ξανά
γίνονται άγνωστοι με βιά
όσο βαδίζουν μόνοι,
το μετερίζι το στερνό
του χωρισμού το απόκρυμνο,
το αιματοχαραγμένο.

Πάψε καρδιά μου να θρηνείς
απόψε που έμεινες στης γης
το χώμα τ' άγιο, ξένη,
τις Μοίρες έλεγες θαρρείς
πως θα περνούσες για να βρεις
σκοπό μες τη ζωή σου,
μα εκείνες σε ξεγέλασαν
σε έπαιξαν, σε μπέρδεψαν,
για να γνωρίσεις της ζωής
τον Κάτω Κόσμο, έτσι,
να αναγνωρίσεις σαν καείς,
το τραύμα που αιμοραγγεί
όσο η πληγή δεν κλείνει.

Πάψε καρδιά μου να χαρείς,
αύριο ο ήλιος θα φανεί
να λάμψει τη θωριά του
και συ θα κλαις πάλι ξανά,
θα έχεις ανάμνηση παλιά
να φέρνεις στο μυαλό σου
τόσο παράλογο κακό,
μην είναι τάχα ξαφνικό
ετούτο που σε βρήκε,
μην κοροϊδεύεσαι άδικα
αλίμονο στα δάκρυα
που έχυσες στο χώμα,
μα της αγάπης μαχαιριά
βλέπω να σε χαράσσει
πάψε καρδιά μου τώρα πια
του έρωτα η σαϊτιά
ίσως να σε λαβώσει,
κάποτε που η θολή ματιά
θα γίνει πάλι αστροφεγγιά
κι άστην να σε πληγώσει.

Marialena, 19/9/2011

Το ταξίδι του Οδυσσέα

Όλη μας η ζωή
ένα κακόγουστο αστείο,
ένα γιατί και ένα αντίο
που δεν ειπώθηκαν ποτέ,
εκεί που ο δρόμος πια στενεύει
και το κακό παραμονεύει,
όταν θα τρέξεις να κρυφτείς.

Όλη μας η ζωή
μια ανάσα από το ψέμα,
χρώμα βαθύ όπως το αίμα
που κάποτε είχες ορκιστεί,
ότι η αγάπη θα νικήσει
κι πως μαζί θα μας κρατήσει,
πέρα απ' την ηχώ της ενοχής.

Όλη μας η ζωή
σαν του Οδυσσέα το ταξίδι
που όμως δεν έχει τελειωμό,
προορισμός τετελεσμένος
με ήρωες συντεταλμένους
για να πορεύονται μακριά,
μόνοι και με θολή ματιά.


Image from www.sikyon.com/Mykinai/images/odysseus_serene.jpg

Marialena, 9/9/2011