Στην αγκαλιά μου σε κρατώ γλυκό μου πλάσμα,
σαν το παιδί που θα κρατούσα
τόσο ανάλαφρα και τόσο τρυφερά,
μικρό μου λούτρινο κουκλάκι.
Σε βάφτισα με ένα όνομα τυχαίο
όταν σ' αντίκρισα σαν γιορτινό δωράκι,
"Κουνελίνα" σε είπα και σ' αγάπησα
γιατί ήσουν δώρο εκλεκτό του έρωτά μου.
Καθώς σ' έπαιρνα αγκαλιά τα κρύα βράδια
και έπαιζα μαζί σου σαν μωρό,
ήταν γιατί μου θύμιζες πόσο όμορφη
είναι η παιδική ψυχή σαν ξεπροβάλλει.
Μα όταν σε έψαχνα τόσο καιρό μετά,
σ' είχα στη σκέψη μου σαν θησαυρό χαμένο
μου έλειπε βλέπεις το παιχνίδι μου αυτό,
αλλά κι η αγάπη που είχα νιώσει για εκείνον.
Και να που ήλθες ξανά μες τη ζωή μου,
σαν κάτι ανάμεσα στο πριν και το μετά μου,
μικρή κουκλίτσα που σε καλούσα στα όνειρά μου
και σου ζητούσα να προσέχεις τον "μπαμπά" σου...
Marialena, 17/8/2011 (γι' αυτό το "κάτι" που τα κανε όλα ωραία)
Αναρτήσεις
