στης άμμου της χρυσής το στριφογύρισμα
και άφησα του κύματος τη χάρη
να κατακλύσει
του Ανέμου τη Κλωθώ
και με ένα φύσημα του νου
να ρθει κι από κοντά σου
να με πάρει.
Χάραξα μέσ' της καρδιάς τα ορύγματα
το μυστικό σημάδι,
για να μην το βρεις εξεπίτηδες
ποτέ
κι εγώ για να ξεχάσω το στρατί
που μ' οδήγησε να το σκαλίσω
μια νυχτιά σε φύλλο ματωμένο.
Κι είδα του φεγγαριού το κλάμα
με δάκρυα ανεπαίσθητα
να λάμπουν κει μπροστά μου,
σαν άγγιξα το στέρνο μου
στη θύμησή σου επάνω
σαν σε έφερα στο νου,
ένα όνομα στην άμμο
που ήλθε σαν βεγγαλικό
και εχάθηκε για πάντα.
L'Amoureux, image by www.tarotexperts.com
Marialena, 23/10/2009