Άγγελέ μου

Joy and Sorrow, image by www.angels.net.au

Άγγελέ μου,

του σκότους μου οχλοβοή
και του καημού μου πόνος,

με τι καρδιά και τι ψυχή
θα απομείνω μόνη,

όταν εσύ για μια στιγμή
από Άγγελος Κυρίου,

ρομφαία πήρες στιβαρή
και βρήκες να την μπήξεις,

εκεί που το αίμα ανάβλυζε
σαν να ταν πεταλούδα,

για να το νιώσω το φιλί
σαν δίκοπο μαχαίρι

και του προσώπου σου η θωριά
να μοιάζει καταιγίδα,

καθώς εσύ μια βραδιά
ξέχασες το όνομά μου

και έπαψες τότε να μιλάς
με λόγια της αγάπης,

με ξένο βλέμμα να κοιτάς
αυτήν που είχες προδώσει,

για να θυμάμαι πως ξανά
έγινες ό,τι ήσουν,

άνθρωπος δίχως τα φτερά
που ανήκουν στους Αγγέλους.

Marialena, 15/9/2009

Τέλος Εποχής

Μετράς τις ώρες,
τα λεπτά πως θα περάσουν,
με προσδοκία αν το ποθούμενο
θα αποδειχθεί μπροστά στα έκπληκτα
τα μάτια σου,
μα πάντοτε γελιέσαι, πάντοτε
και η χαρμόλυπη γίνεται
το δεύτερό σου φόρεμα,
το δανεικό, το αταίριαστο,
καθώς εσύ αναζητάς ξανά
να βρεις τη γραμμή των οριζόντων
μέσα σου
και να χαράξεις τα όριά σου
στο χαρτί ή στο μυαλό
και να τα κάνεις πράξη,
ενώ κρυφογελά από μακρυά
η Ειρωνία της Τύχης.



Τι και αν έκανες αυτό που νόμιζες,
σωστό ή λάθος,
κριτής του εαυτού σου μην γενείς
για το ακαθόριστο και το προδιαγεγραμμένο,
στο τέλος εποχής απλά
τα βήματα χαράσσεις εις την άμμο
και βαδίζεις με τον Θεό αντάμα
ή τον καιρό κόντρα,
ντύσου καλά στους ευμετάβλητους καιρούς
μα πανοπλία μη φορέσεις,
για να δεχθείς της Μοίρας το προλάλησμα,
άστο να φύγει από κοντά σου, άστο
κι αποχαιρέτα τελικά,
ό,τι απέμεινε απ' του Ονείρου
το ξεστάχυασμα έναν καιρό
και μια στιγμή που πέρασε για πάντα.

Marialena, 7/9/2009 (Τέλος Εποχής)

Πέρα από τα όρια

Beyond the limits, image by www.aurora.org.uk

Αντικαθέπτρισμα του νου,
ξελόγιασμα της φαντασίας,
άσε τα μάτια να λαθεύουν
μπρος στο χορό
των Ανόσιων Νεράιδων,
ό,τι αντικρύζες μέσα από το πρίσμα
του Οφθαλμοφανούς Ανυπόστατου,
ίσως να μην το δεις ξανά
ποτέ το ίδιο,
ξεγύμνωσε το φτιασιδωμένο
προσωπείο σου,
απ' τα κτερίσματα που ευλαβικά
προσμένουν να πάρουν τη μορφή σου
στο Επέκεινα
κι άσε να πέσει ο μανδύας που
τυλίγει ασφυκτικά τις σάρκες σου,
πριν να προσέλθεις στο βατήρα
για την Ανάληψη εις τους ουρανούς
και τη ζωή πέρα από τα όρια
της Γνωστικής σου αντιληπτικότητας.

Marialena, 18/8/2009

Παράξενοι Καιροί

Παράξενους καιρούς
διαλέξαμε να ζούμε,
τις Συμπληγάδες Πέτρες
προσπερνώντας
και διασχίζοντας
απέραντες έρημες εκτάσεις,
μέσα στο άγνωστο κορμί μας.

Παράξενους καιρούς
που πλάσαμε,
στης φαντασίας μας
τες αφανέρωτες ατραπούς
και κάναμε πραγματικότητα,
μέσα από σενάρια
παγανιστικής ειδωλολατρίας.

Παράξενους καιρούς,
μα με τη πρόκληση
να τα αφήσεις όλα πίσω
σε μια κίνηση γενναίας αυτοχειρίας
και αποποίησης των ευθυνών σου,
στρέφοντας τη ματιά προς
την Ιθάκη που προσμένεις να αντικρίσεις.



Image by www.accentukcomics.com/strangetimes

Marialena, 14/8/2009

Ό,τι αγάπησα

Ό,τι αγάπησα κύλησε στον αέρα
και εχάθη,
σαν μια ανάσα του Θεού
που εξέπνευσε με μιας,
όσο κρατάει ένα φιλί
ανάμεσα σε δυο απέλπιδες
εραστές του ονείρου.

Ό,τι αγάπησα έφυγε από κοντά μου
για πάντα,
είτε το έδιωξα εγώ,
είτε πήρε το δρόμο της Λήθης
γιατί ήταν τα φεγγάρια
αντίθετα στου Έρωτα
τη μανιασμένη ρώτα.

Ό,τι αγάπησα έπαψε να υπάρχει
σαν να εξαϋλώθηκε,
κόντρα στα βράχια των οικτιρμών
και των στιγμών
που δεν εκράτησαν ποτέ τους,
παίζει μαζί μου το κισμέτ
για να αποδείξει τους δικούς του Νόμους.


Kissing, image by static.open.salon.com

Marialena, 15/07/2009