Τετάρτη 21 Μαρτίου 2018

Hietus/Υετός


Seems like a dream, a never ending fantasy,
a longing that never seezes to fulfill me,
you and I sitting by the fire on a night like this
sipping slowly from a glass of wine,
staring at the flames while taking our time
to reflect on our past and talk about
all the things that brought us togerther.

Imagine the picture of us talking to each other
in a way that only people who love each other know
how to communicate,
whispering and looking each other in the eyes,
like lovers do and like people who love each other,
sitting at last together by the fire
enjoying a moment of serenity.

The darkness outside will set the right mood
for you and me to be together again on a night like this,
when the soul reaches out to find yours
and the body's comfortable numbness surrenders to
the need to feel loved and appreciated.
Suddenly the flames paint us with colours that fade away
and I find comfort in us being together.

Please, hold me!

Hietus, on a cold winter night my cry plays games with reality...

(c) Marialena, 20/01/2018

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2018

Σπαράγματα Ψυχής

Σπαράγματα ψυχής, θρυμματισμένα τζάμια στο περβάζι
θυμάσαι τότε που μου έλεγες πως ήθελες
να βάλουμε λουλούδια στο παρτέρι?
Ή που κοιτούσες θαυμάζοντας θαρρώ
τα δέντρα να ωριμάζουν τους καρπούς τους?

Οι εποχές κυλούν γοργά και μες τη ροή του χρόνου,
θα ρθει ξανά η Άνοιξη, το Θέρος κι ο Χειμώνας
και τα λουλούδια στο παρτέρι προσμένουν να φυτευθούν
ν' ανθίσουν με το φως του Ήλιου,
μα εσύ δεν είσαι εδώ πια να τα φροντίσεις.

Σαν τα μάτια που σφαλίζουν πονεμένα
θέλω να κλείσω τα μάτια μου δίχως να φανείς μακρυά μου,
Να μη σε βλέπω όπου κοιτώ κι όπου γυρνώ
σαν σε ολόγραμμα που ίσως ζωντανέψει,
φύγε καλύτερα απ' τη ψυχή μου όσο μπορείς, φύγε, φύγε...

(c) Marialena, 20/07/2017 - 20/01/2018






Πέμπτη 8 Μαρτίου 2018

Ημέρα Της Γυναίκας

Γιορτάζεις τάχα την ημέρα της Γυναίκας
δίχως να ξέρεις τι και πως
και αγνοείς ότι η οκτώ του Μάρτη
δεν είναι τα Σόδομα και τα Γόμορρα
ανεστραμμένα, για να γίνουν οι γυναίκες
σαν τους άνδρες που αγοράζουν τον έρωτα,
όταν γι’ αυτούς οι γυναίκες είναι σκεύη ηδονής
και ο ομφαλός της γης όπου επιβεβαιώνονται.

Πάντα υπάρχουν γυναίκες που υποφέρουν,
που σηκώνουν τα βάρη της διεστραμμένης τους ζωής
και δεν μιλάνε, αλλά υπομένουν σιωπηλά
τον Γολγοθά γιατί έτσι τους όρισε η μοίρα πίστεψαν
και αναλώνονται να ζουν στο περιθώριο.
Γι’ αυτές τις γυναίκες που συγκρατούν όσους καγχάζουν
εις βάρος τους για το πως βλέπουν τη Γυναίκα απέναντί τους,
θέλω να βγάλω από τα στήθη μια κραυγή και να φωνάξω «πάψτε!».

Πάψτε επιτέλους μικροί, ανόητοι ανθρωπίσκοι να θωρείτε
ότι το σύμπαν περιστρέφεται γύρω από τη δική σας παιδική χαρά
γιατί δεν είναι έτσι, όταν η Γυναίκα αντί για σύντροφος γίνεται
τοτεμ και όταν χάνετε τον σεβασμό σας για τον άλλον,
τολμάτε να μιλάτε πόσο αγαπάτε τον εαυτούλη σας
γιατί αν ομολογήσετε ότι αγαπάτε τις γυναίκες της ζωής σας,
τα άλλα σας μισά, θαρρείτε πως θα χάσετε τα σκήπτρα
από τον θρόνο που πλασματικά πλάσατε να κρυφτείτε.

Marialena, 08.03.2017 (ζώντας στην εποχή της παρακμής...)