Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Ψίθυρος Φυγής

Έσκυψα και σε φίλησα απαλά στα χείλη


και μια πνοή ανάσας έσκισε τον αέρα,


φεύγω ψιθύρισα


και σε άγγιξα αδιόρατα,


για να μην σε ξυπνήσω,


φεύγω ψιθύρισα


και σε σκέπασα μη μου κρυώσεις


άγγελέ μου...




Φεύγω μη μου τρομάξεις


από της Μοίρας τα απρόσμενα,


τα ανθρώπινα μαντάτα


και μου χαθείς σε ατραπούς,


που μόνον εγώ φυλάω


ωσάν ο Κέρβερος τον Άδη,


για να μην μπεις ακάλεστος


και στο σκοτάδι ξεχάσεις τη μορφή σου.




Φεύγω σου είπα ξέπνοα και έκλεισα τη πόρτα,


μήπως τα βήματά μου θε να ελθούν


και ταράξουν τα ονειρά σου,


κι έπειτα ξυπνήσεις μέσα στη ζάλη της παραίσθησης


αναζητώντας το κορμί μου στα σεντόνια,


ενώ εγώ θα φεύγω μακριά σου


σκιά ανάμεσα στις άλλες μες τη πόλη,


ένα χάδι που σε άγγιξε θαρρώ


μια νύχτα με φεγγάρι.




Marialena, 13/3/2010

3 σχόλια:

  1. Σταθης ο explorer said
    περιμενω να αναπνευσω της μοιρας σου την μυρωδια που ευωδιαζει ακομα στα σεντονια......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ Δημήτριος: Φίλε μου καλέ, σε ευχαριστώ πολύ...

    @ Στάθης: "I want to know what love is, I want you to show me..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή