Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

Άγγελέ μου


Joy and Sorrow, image by www.angels.net.au

Άγγελέ μου,

του σκότους μου οχλοβοή
και του καημού μου πόνος,

με τι καρδιά και τι ψυχή
θα απομείνω μόνη,

όταν εσύ για μια στιγμή
από Άγγελος Κυρίου,

ρομφαία πήρες στιβαρή
και βρήκες να την μπήξεις,

εκεί που το αίμα ανάβλυζε
σαν να ταν πεταλούδα,

για να το νιώσω το φιλί
σαν δίκοπο μαχαίρι

και του προσώπου σου η θωριά
να μοιάζει καταιγίδα,

καθώς εσύ μια βραδιά
ξέχασες το όνομά μου

και έπαψες τότε να μιλάς
με λόγια της αγάπης,

με ξένο βλέμμα να κοιτάς
αυτήν που είχες προδώσει,

για να θυμάμαι πως ξανά
έγινες ό,τι ήσουν,

άνθρωπος δίχως τα φτερά
που ανήκουν στους Αγγέλους.

Marialena, 15/9/2009

2 σχόλια:

  1. Μιά απαγγελία από τη φωνή σου πόσο θάθελα κάποιο ήσυχο βράδυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μόνο στη σκέψη ότι οι λέξεις αυτές θα μπορούσαν να ντυθούν με το ηχόχρωμα της φωνής, ριγώ από ανατριχίλα Σάκη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή